De voorbereidingen voor de missie van 2025 zijn in volle gang.
Ook dit jaar, 2024 zijn we weer op tijd begonnen met de voorbereidingen voor de missie die in maart 2025 zal gaan plaatsvinden. Het team is op bijna dezelfde manier samengesteld als die van de afgelopen missie.
We hebben de keuze gemaakt om deze missie niet een collega van de medische techniek mee te nemen. Paul heeft aangegeven dat er niet voldoende werk is om elk jaar een medisch techneut mee te nemen. Wel houden we de vinger aan de pols als we in Gulu zijn of er behoefte is aan ondersteuning ter plaatse. Tot dan zullen proberen zo veel mogelijk de contacten via internet te onderhouden.
Een andere wijziging is dat Margriet dit jaar niet mee zal gaan naar Gulu. Erg jammer maar zeker begrijpelijk dat zij die keuze heeft gemaakt. Zij was samen met Jan een enorme toevoeging aan de missie. Het heeft daarom ook best wat voeten in de aarde gehad om een passende vervanger te vinden voor Margriet. Gelukkig hebben we die gevonden, Anita Kappert zal ons team versterken en neemt heel veel kennis en ervaring mee en is een mooie aanvulling in het team.
Het team van 2025
Naast Marc Companjen, Joep Dille, Jan van den Dijk, Gertjan Zwart en Frank Haklander wordt het team van 2024 aangevuld met Anita Kappert, een IC verpleegkundige met uitgebreide trainingsvaardigheden. Verder zullen Harry Naber en Adriaan Mostert komen tijdens de missie enkele dagen ondersteuning bieden.
Anita Kappert
Mijn naam is Anita Kappert en ik woon samen met mijn gezin in Raalte.
Ik werk op de intensive care afdeling van Isala als IC/CC verpleegkundige en Circulation Practitioner.
Naast mijn werk op de IC geef ik trainingen ALS en PALS aan mijn collega’s op de CCU en IC en ben ik docent aan de Isala academie en het Netwerk Acute Zorg Zwolle.
Ik geloof dat training en onderwijs een essentieel onderdeel is van het verbeteren van de kwaliteit van zorg. De missie van TASNU sluit hier goed bij aan, en (mede) daarom hoefde ik niet lang na te denken over de vraag om mee te gaan naar Oeganda.
Mijn doel is om ervoor te zorgen dat onze kennis niet alleen wordt gedeeld, maar ook praktisch uitvoerbaar is in Oeganda. Ik kijk uit om samen de uitdagingen te verkennen die we tegenkomen en onze kennis op een effectieve manier over te brengen
Zoomtraining eind 2024
Het is ook in de loop van dit jaar niet gelukt om een goede zoomsessie te verzorgen voor de anesthesiemedewerkers. Slechte verbinding, lastig te plannen en uiteraard communicatie waren daarvan mede de oorzaak. Daarentegen is het wel gelukt om met de SEH verpleegkundigen een eerste zoomtraining te verzorgen. Deze zoomtraining is enthousiast ontvangen en zal zeker een vervolg krijgen.
Eén van de doelen voor de komende missie is dan ook om samen met de lokale verantwoordelijken te kijken naar de mogelijkheden die er zijn en wat er nodig is om een betere verbinding te krijgen tijdens de online trainingen.
Plannen voor 2025
In 2025 willen we de focus leggen op het structureren van de trainingen van de anesthesiemedewerkers, dat zal dan in overleg zijn met Jacinta. Een wens is om de praktijktrainingen een vaste plaats te geven in het curriculum van de opleiding. dat zal niet zomaar lukken omdat het curriculum wordt aangeleverd door het ministerie van Gezondheid in Uganda. Wij zullen proberen in te zetten op een plusmodule met het idee dat de opleiding daarmee een extra kwaliteit aanbiedt.
Vanuit het Isala ziekenhuis wordt meegedacht over het ontwikkelen van E-learnings. Er is al een engelstalige versie beschikbaar voor de E-learning ABCDE. Deze willen we samen met de docenten ter plaatse bespreken en fine-tunen waar dat nodig is. Als dat een vorm is die inpasbaar is in de opleiding voor anesthesiemedewerker dan kunnen we verder gaan met het ontwikkelen van nieuwe E-learnings. Uiteraard is de locale studieleiding in de lead.
Het uiteindelijke doel is dat de scholingen door lokale docenten kunnen worden verzorgd al dan niet met ondersteuning van een E-learning. Daarom willen we met de leiding van het College en met Jacinta in gesprek om docenten beschikbaar te hebben tijdens ons verblijf. We kunnen die dan intensief trainen. Dat zal voor de anesthesie-opleiding pas in 2026 lukken maar voor het College kunnen Marc en Frank deze “train de trainer” sessies voorbereiden en uitvoeren.
De laatste voorbereidingen
Tijdens de eerste weken van 2025 is er veel gebeurt in de planning van de missie in Maart. De bus waarmee we van Entebbe naar Gulu vervoerd zouden worden was in onderhoud en zou waarschijnlijk afgekeurd worden. Hierdoor moesten we met een andere partij van het ziekenhuis in gesprek. omdat we low budget willen werken zijn de kosten voor transport met de ziekenhuis bus slechts een fractie van de prijs in vergelijking met de kosten voor een taxibus. Het laatste nieuws is dat het gaat lukken via het ziekenhuis vervoer te regelen. De details horen we nog.
Verder is er veel zoomoverleg geweest, met name Jan heeft veel contact gehad met Joyce, SEH arts, over de ondersteuning en invulling van de trainingen. Frank en Marc hebben veel contact gehad met Henry, onze contactpersoon voor de opleiding anesthesiemedewerkers. Door de betere internetverbinding is het steeds gemakkelijker om afspraken te maken en de missie met de lokale partijen te finetunen. Ten slotte hebben we ook veel gesproken met Aron, de contactpersoon van het College of Health Sciences. Hij zorgt ervoor dat er gesprekken met de directie worden gepland en organiseert tijdens ons verblijf de lesgroepen voor de BLS trainingen. Dit jaar willen Marc en Frank de focus leggen op het trainen van de Medical Officers omdat dit de groep is die na de opleiding direct aan de slag gaat in de ziekenhuizen of de medische buitenposten.
Dankzij “Wereldbreed” hebben we een gift ontvangen die wij gaan inzetten om een beamer en laptop aan te schaffen, verder willen we noodkoffers aanbieden voor de SEH en de verloskundige afdeling. Deze tassen worden in overleg met de lokale gebruikers ingericht. Wij zijn erg blij dat we dit allemaal kunnen doen dankzij de Isala collega’s die elke maand een bijdrage leveren aan het fonds van “Wereldbreed”.
Wij zijn erg blij dat naast Harry Naber ook Adriaan Mostert een week langskomt om extra ondersteuning te bieden. Beide specialisten hebben aan de wieg gestaan van de missies naar Gulu. Adriaan was in 2017 al in Gulu en daar is de basis gelegd. Hoewel het doel destijds was om met een orthopedisch team te ondersteunen op de operatiekamer en kennis over te dragen is het uitgelopen op een trainingsmissie voor anesthesiemedewerkers. Voor hem zal het daarom extra bijzonder zijn om na al die jaren weer eens terug te komen in Gulu, een stad die de laatste jaren enorm ontwikkeld is.
Om 6.30 stond het hele team klaar bij station Zwolle
Klaar om met de ziekenhuisbus naar Gulu te reizen
Samenvatting van de missie
Zondag 9 maart zijn wij met een taxibus vanaf station Zwolle vertrokken naar Schiphol. We zijn ruim op tijd aanwezig dus nadat we ingecheckt hadden hebben we nog wat inkopen kunnen doen voor het verblijf in Uganda. Na een goede en voorspoedige vlucht zijn we rond 23.30 aangekomen bij ons hotel in Entebbe.
Maandag hebben we een rustdag ingepland om te acclimatiseren, het temperatuursverschil tussen Nederland en Uganda is ruim 25 graden. Dinsdagochtend vroeg op en met de bus van het St Mary’s Hospital Lacor naar Gulu gereden. Na een lange reis om 18.45 aangekomen bij ons pension, Paula’s Guesthouse.
Voordat we met de trainingen kunnen beginnen moet eerst het skillslab worden ingericht
Overhandiging van de laptop en de beamer
De directeur van het College, ms Babalanda, is de eerst die de MOU heeft getekend
Nieuw transportmiddel in Gulu, de tuktuk
Woensdag gaan we allemaal echt aan de slag. Anita is voor het eerst mee op deze missie, Jan heeft haar samen met Dr Laban rondgeleid over de diverse afdelingen van het GRRH. Indrukwekkend voor haar deze eerste kennismaking met de gezondheidszorg in Uganda. ’s Middags is het skillslab ingericht. De rest van het team heeft tevergeefs gewacht op een afspraak met de directeur van GRRH. ’s Middags is er een gesprek met de leiding en docenten van de anesthesieopleiding. Het programma voor de komende periode is samen doorgenomen en er zijn goede afspraken gemaakt. Tenslotte werden de beamer en de laptop overhandigd die dankzij de donatie van Wereldbreed, een initiatief van het Isala personeel, mogelijk is gemaakt. ’s Middags zijn Marc en Frank nog bij dr Joyce van de SEH geweest om wat materialen te overhandigen.
Eerst de theoretische uitleg
dan de praktische uitvoering
Voordat we gaan trainen geven we eerst een demonstratie
Donderdag en vrijdag zijn Jan en Anita begonnen met de training van ABCDE voor de eerste- en tweedejaars studenten van de anesthesie. Zij hebben op beide dagen een groep van ongeveer 14 studenten getraind. Gertjan en Joep zijn op de OK van GRRH geweest. Gertjan heeft daar op de echografiekamer een demonstratie kunnen geven van echogeleide blokken prikken. Verder hebben Joep en Gertjan op de locatie Lacor kennisgemaakt met de directie van het ziekenhuis en heeft Gertjan toestemming gekregen om op die locatie hands-on trainingen te verzorgen. Marc en Frank hebben met Moses, naar later bleek de adjunct directeur van het College, het programma doorgenomen. Ze hebben de chirurgie-assistenten van beide ziekenhuizen BLS training gegeven en met ze gesproken over de rolverdeling op de OK tijdens een reanimatie in teamverband. Donderdagmiddag heeft het overleg met de directie van het GRRH plaatsgevonden. Er was een grote delegatie aanwezig van het ziekenhuis met onder andere de directeur, adjunctdirecteur, ziekenhuisjurist. Joep, Gertjan en Frank hebben ruim anderhalf uur een constructief en prettig gesprek met hen gehad. Duidelijk werd dat het ziekenhuis strikt gebonden is aan overheidsregels waardoor hands-on trainingen helaas (nog) niet mogelijk zijn op locatie GRRH. Het blijkt dat de inspanning van Joep in de voorgaande missies m.b.t. het op stellen van de MOU (Memorandum Of Understanding) erg belangrijk gaat worden voor de toekomst. Hierin wordt de onderlinge samenwerking tussen GRRH, St Marys Hospial Lacor, het College Of Health Sciences en Tasnu beschreven.
Voorafgaand aan de avondmaaltijd werd er elke avond een dagevaluatie gehouden
De verschillende teams ontmoeten elkaar, altijd gezellig
Terwijl Marc bezig is met de dagverslagen is Joep druk met de MOU
Bezoek aan de IC van het St Mary’s Hospital
Na een weekend van ontspanning, op eigen kosten een safari gemaakt, sloten zondagavond Harry en Adriaan aan bij het team. Harry om te ondersteunen bij trainingen op de IC en SEH, Adriaan om na 9 jaar weer terug te komen in Gulu en daar te onderzoeken of er behoefte is aan orthopedische ondersteuning. Gedurende de week hebben Jan en Anita de trainingen afgerond met een examen die door alle studenten met goed resultaat werd afgerond. Woensdag, de verjaardag van Anita, zijn zij naar Lacor geweest en hebben daar kennisgemaakt op de IC en afspraken gemaakt over een BLS/ ALS training. Deze trainingen zijn de volgende dag gegeven en tenslotte hebben ze de week afgerond met de training van het ambulance personeel. Helaas moesten ze door het niveauverschil van de verschillende deelnemers het heel basic houden. Gertjan heeft met de eerstejaars een theoretische en praktische spinaal training gegeven, een enthousiaste groep. Verder heeft hij de tweedejaars studenten geschoold in pijnbeleid en zenuwblokkades. Er is uitgebreid stil gestaan bij goed pijnbeleid postoperatief en een stappenplan voorgesteld voor pijnbestrijding van patiënten. Marc en Frank hebben 164 Clinical Officers of Medicine een BLS training gegeven. Een hele uitdagende klus maar prima gegaan. Verder de SEH verpleegkundigen BLS en basaal ABCDE geschoold. Tenslotte voor het eerst een “Train the Trainer” programma gedaan. Hoewel er niet veel docenten beschikbaar waren hebben we toch veel geleerd van deze eerste sessie. Joep heeft de week gebruikt, soms samen met Harry of Gertjan, om te overleggen met de verschillende partijen om de MOU te finetunen. Een ingewikkelde klus maar wat zijn wij blij dat we Joep hebben om dit op de juiste manier geformuleerd te krijgen. Harry heeft op beide ziekenhuis locaties de IC en de SEH bezocht en daar de hands-on trainingen geven en uitleg gegeven over de mogelijkheden van de beademingsmachines.
Hands-on training van echogeleid blokken prikken
Uiteraard hoort daar ook een theoretich verhaal bij
Anita en Jan samen met de studenten die hun certificaat hebben behaald
We hebben zaterdag de missie afgesloten met een evaluatie met Jacinta de studieleider en Henry één van de docenten. Wij hebben de afgelopen jaren veel met Jacinta samengewerkt en waren verrast dat ze aangaf dat ze eind van dit jaar stopt als studieleider van de anesthesie. Gelukkig neemt Henry waarschijnlijk haar taken over. Met hem hebben we ook grotendeels deze missie voorbereidt. De hands-on trainingen van Gertjan zijn erg goed bevallen en graag zien ze dat tijdens de volgende missie weer. Gertjan wil graag het curriculum hebben van de opleiding zodat zijn trainingen beter aansluiten. Zorg blijft dat er niet getraind kan worden op de OK van GRRH. Dat is een punt van aandacht voor de volgende missie. De training van de studenten is tot volle tevredenheid verlopen. Om wat effectiever te kunnen trainen stelt Jacinta voor om volgend jaar 2 weken vroeger te komen i.v.m. de examenplanning. Samen zijn we het er over eens dat de MOU zo snel mogelijk moet worden ondertekend door de diverse partijen. Op korte termijn is het van belang dat het College en St Mary’s Hospital tekenen en op lange termijn ook GRRH. Voor de toekomst wordt ons gevraagd om een plan op te stellen voor de buitenlocaties, de Healthcentres IV (kleine ziekenhuizen die 1 OK hebben en onder de paraplu van GRRH vallen). Het voorstel is om het hele team te trainen in BLS en de samenwerking te trainen op de OK bij calamiteiten. Verder bijscholen van de verantwoordelijke anesthesiemedewerker(s). Tenslotte hebben we nog gesproken over het transport tussen de verschillende locaties. We zijn het er allemaal over eens dat hiervoor de ondertekening van de MOU van groot belang is. Jacinta zal hiervoor ons contact blijven als we weer terug zijn in Nederland.
Bijzondere avond, door het College aangeboden als dank voor onze inzet
Voorafgaand kregen de mannen een Ugandees shirt, Anita een rok
Afsluitende evaluatie met Jacinta en Henry
Terugkijkend op deze missie kunnen we als team en bestuur trots zijn op wat er tot nu toe bereikt is, de meeste doelen van 2025 zijn behaald. Dat betekent niet dat we nu rustig aan kunnen doen. Vanaf nu gaan we weer plannen maken voor onze volgende missie. We hebben nog voldoende uitdagingen zoals het uitbreiden van het “Teach the Teacher” traject, een nieuwe opzet voor het trainen van de studenten op het College en de uitbreiding naar de HC IV.