De voorbereiding
De voorbereidingen voor onze missie in maart 2023 zijn in volle gang. We hebben een eigen rekeningnummer gekregen en zijn we formeel een ANBI stichting geworden.
Dat ons verhaal aanspreekt blijkt uit het aantal sponsoren dat zich dit jaar heeft gemeld. Naast de vele donaties van familie, vrienden en collega’s, hebben we een ruime donatie mogen ontvangen van van Werven, Oldebroek en Profit Nederland.
Wij zitten niet stil want ons doel is om dit jaar het skillslab grotendeels in te richten zodat er zo snel mogelijk gebruik gemaakt kan worden van deze trainingsruimte. Omdat we vorig jaar het verzoek kregen van de directie en de sectie gynaecologie van het Gulu Regional Referal Hospital om ondersteuning te bieden in IC opvang was het plan om dit jaar een anesthesist mee te nemen die specifiek trainingen zou verzorgen op het gebied van postoperatieve opvang van sectio patiënten en voorkomen en/ of behandelen van postoperatieve complicaties
Helaas kan onze anesthesist dit jaar niet meereizen wegens gezondheidsklachten. Op korte termijn (3 weken) was het helaas niet mogelijk een passende vervanger te vinden.
De missie
15 En 16 Maart: Reisdagen, Zwolle – Schiphol – Entebbe, en voorbereiding.
17 Maart: 07.30 vertrek uit Entebbe met onze taxichauffeur Geoffrey naar Gulu. We komen om 14.30 aan in Gulu bij Paula’s Guest House (PGH). Prima hostel, eenvoudig en betaalbaar, die nu met 8 accommodaties is uitgebreid en zo mogelijkheden bied om het team, zodra deze zich in toekomst uitbreidt, onderdak te bieden.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben gaan we naar onze afspraak met Jacinta bij het Gulu College of Health Sciences (GCHS) Weerzien was allerhartelijkst. En ook Joep maakt voor het eerst kennis met Jacinta. Van Jacinta hebben we de gemaakte afspraken met het GCHS bevestigd gekregen wat betreft locatie en lesschema’s .
18 Maart: Lopend van PGH naar de GCHS is een vertrouwde route. We ontmoeten Jacinta die ons introduceert bij Mozes Kafumbe, de coördinator van het GCHS en voor ons een belangrijke man waar goed afspraken mee te maken zijn blijkt deze dagen. We ontmoeten ook Aron Aruho, een tutor van de Clinical Officers of Medicine die graag zijn studenten in ons lesprogramma wil onderbrengen.
Mozes is de key keeper van de skillslab en stelt zich ook verantwoordelijk voor de ruimte en, niet onbelangrijk, het door ons ingebrachte trainingsmateriaal. Later in de week organiseren we een nieuw, robuuster, hangslot waarvan ook een sleutel in ons beheer is. De dag hebben we gebruikt om het skillslab in te richten. Hiervoor moesten we naar het GRRH waar de reanimatie poppen lagen opgeslagen. Daar ontmoeten we Dr Laban, gynaecologist GP. Joep heeft later in de week nog goede en verhelderende gesprekken met hem gehad.
Inmiddels stond Aron al met een groep van 15 enthousiaste studenten Clinical Officer of Medicine klaar die heel graag van ons de BLS basis training wilden krijgen. Omdat we nog niet klaar waren met de inrichting van het lokaal hebben we afgesproken om ze de volgende dag, zondag 19 maart, te trainen. Voor ons een mooie gelegenheid om onze tijd zo effectief mogelijk te benutten.
19 Maart: Afspraak met Aron staat en ongeveer 30 Clinical Officers of Medicine krijgen de eerste BLS training in het nieuwe skilslab. Voor ons een goed begin of, en waar, we nog aanpassingen moeten doen voor de trainingen met onze studenten van de anesthesie begint. De accommodatie bevalt erg goed.
20 Maart: 1ste lesdag bij St Mary’s Hospital Lacor net buiten Gulu. We worden om 8.00 op gehaald bij ons hostel door onze vertrouwde chauffeur, Samuel. Ook nu weer een hartelijk weerzien. We hebben ons oude schema aangehouden: 1ste jaars van 09.00u-13.00u en 2de jaars van 15.00u-17.00u.
Dit betekende kennismaken met de 1ste jaars, een heel hartelijke groep van 11 personen afkomstig uit het noorden van Uganda waarvan het merendeel werkzaam is in het St Mary’s Hospital Lacor, de rest in GRRH. Verder een meer dan warm welkom van onze oude studenten van vorig jaar die nu de nieuwe 2de jaars vormden, een groep van 15 studenten.
In de ochtend bij de 1ste jaars uitleg over de lessen en geïnventariseerd waar hun wensen lagen. Eerste presentaties gegeven die goed ontvangen werden. In de middag erg lang moeten wachten op de 2de jaars (kwamen rond 16.00u binnendruppelen). Probleem is dat zij pas van OK/ IC kunnen (ochtenddienst) als de 1ste jaars, na hun lunch, ze aflossen op OK/IC en dan moet het nog rustig zijn. Daarom deze eerste dag veel gesproken over hun wensen en verwachtingen. Ook wij konden onze verwachtingen uitspreken. De wisseling tussen de eerste en tweede studenten geeft veel vertraging en frustratie, daarom is onze wens om de studenten een hele dag trainingen te kunnen geven op het GCHS. We hadden deze mogelijkheid al in de aanloop van onze missie voorgelegd aan Jacinta maar nog geen concreet antwoord gekregen. Daarom aan het eind van de dag hierover met Jacinta gesproken. Jacinta onderkende het probleem en zou er voor zorgen dat we vanaf woensdag de studenten een hele dag training konden geven op het GCHS.
21 Maart: Om 8.00 werden Marc en Frank opgepikt door Samuel en Joep had een afspraak in het GRRH. Joep was erg druk met het opstellen van een zgn Memorandum of Understanding. Een belangrijke basis om de samenwerking van het GRRH, het GCHS en Tasnu vast te leggen.
Marc en Frank hebben een zinvolle ochtend met de 1ste jaars. Presentaties over airway management en pre-operative assessment zijn grote theoretische presentaties die we afwisselen met het trainen van praktische vaardigheden. We hebben ook met de studenten gesproken over de aanloop kosten voordat ze de studie beginnen. Een deel wordt zelf verdient, een deel wordt door de gemeenschap, het dorp waar ze vandaan komen, betaald. Voordat ze aan de anesthsie opleiding beginnen hebben ze al tussen de 4 en 6 jaar studie achter de rug. In veel gevallen is de drive een hoger inkomen.
Het middag programma met de 2de jaars werd gevuld met een presentatie over capnografie, een expliciete wens van de studenten omdat ze pas dit jaar de beschikking hebben over een capnografie meter. Omdat de presentatie veel praktische voorbeelden heeft was het voor Marc en Frank een uitdaging om voor de studenten het theoretische verhaal te vertalen naar de praktijk.
22 Maart: Ook vandaag heeft Joep zijn eigen programma en spreekt vele mensen in de lijn om het MoU (Memoradum of Understanding) helder te krijgen en om alle participanten aan boord te krijgen, een monsterklus maar levert erg veel waardering en effort op. Vandaag werken we alle 3 op het GCHS waar we lopend naar toe kunnen. Voordeel is dat we in de ochtend gezamenlijk opstarten en indien mogelijk samen lunchen, zo hebben we de mogelijkheid om bij te praten en advies te vragen en te geven. Voor ons een goeie manier van werken en het geeft ons allen een goed gevoel van betrokkenheid en vertrouwen.
9.00u arriveert de bus van de college met de 1ste jaars studenten voor een hele dag presentaties en trainingen. Mozes is als key keeper ruim op tijd aanwezig en blijft zeer betrokken. Het lokaal voldoet aan alle verwachtingen en het lesschema is ideaal, geen onderbrekingen meer door wisselingen. Aandachtspunt blijft de stroomonderbrekingen, als we geluk hebben wordt het aggregaat gestart maar dat is meer uitzondering dan regel. Als de stroom wegvalt schakelen we over op het beeldscherm van de laptop, niet erg duidelijk maar het werkt. We proberen zoveel mogelijk de praktijktrainingen te bewaren tot een stroomuitval. Alle studenten ontvangen een ventilatiemasker als persoonlijk bezit om het oefenen op de reanimatiepoppen mogelijk te maken, mond op mond trainen op de poppen is te infectiegevoelig.
Deze dag de BLS+training, Intubatietechnieken en de pre-operative assement. De catering in de ochtendpauze werd verzorgd (zoals elke ochtend deze week) door Joep die flesjes water en koek langs bracht. Dit werd zeer gewaardeerd. Priscilla een Clinical off ER (in bezit van het Certificate Nurse) werkzaam op de SEH van het GRRH sluit zich aan en volgt de gehele week alle lessen.
Dankzij de studenten wordt het voor ons steeds meer duidelijk hoe de opleiding in elkaar steekt. Officieel zijn ze in opleiding bij het “Trainingskills of healthcare” in Mulago. Ze dragen tijdens de les ook een soort van schooluniform van dit opleidingsinstituut (roze blouse met embleem)
23 Maart: Rond 09.00u melden de 2de jaars studenten zich. Planning loopt goed met transport en tijden. Iedereen is paraat, Mozes, Aron en Priscilla. Goede trainingen gehad met als start de BLS en als uitbreiding de ALS skills en senariotraining. AED besproken met als aandachtspunt dat het hier geen trainings AED betreft maar een functionerend exemplaar. Zeer goede aanvulling op het bestaande lesprogramma de ECG-quiz. Geeft veel interactie en discussie (waarom en hoe) met name de vertaling van theorie en praktijk komt zo goed aan de orde. Dit is precies de kant waar op willen. De discussies kosten tijd met als gevolg dat we niet alle presentaties konden geven die we van plan waren. Was een zeer waardevolle dag
24 Maart: Joep wordt in de ochtend door Samuel opgehaald om naar Lacor te vertrekken. In de ochtend geeft hij zijn presentatie “General Management Principles” aan de 1ste jaars. De presentatie wordt zeer positief ontvangen.
Frank en Marc hebben, zoals afgesproken met Moses en Aron, een BLS training voor de Clinical Officersof Medicine, Certificate nurses en enkele andere studenten van de opleiding voor laboratorium, tandheelkunde en verloskunde in het GCHS. Deze wordt bezocht door ongeveer 30 studenten. Zowel Moses als Aron worden actief betrokken bij de scholing. Marc en Frank willen graag dat deze beide docenten de basistrainingen gaan doen als zij weer terug zijn in Nederland, het “train de trainer”principe.
’s Middags heeft Joep nog een gesprek met Jacinta en is er voor de 2de jaars een ZOOM presentatie vanuit Nederland. Een primeur, we hebben dit al eerder geprobeerd maar zonder succes. Dankzij onze dongel hebben we een stabiele internetverbinding en gelukkig is de stroomvoorziening ook stabiel. Hoewel Harry, onze anesthesist die zou meereizen, niet lijfelijk aanwezig kon zijn hebben de studenten toch een goeie presentatie gehad over de verschillende en vooral veilige technieken om lokale blokken te geven. Deze succesvol verlopen sessie geeft kansen voor de toekomst.
25 en 26 Maart: Na 7 dagen van trainen en overleggen hebben we een safari geboekt naar het Murchinsons Falls National Park Uganda, prachtige natuur en indrukwekkend beeld van de Nijl. De zondagmiddag besteed om wat inkopen voor het thuisfront te doen op de local market van Gulu.
27 Maart: Om 8.30u lopen we weer samen naar het GCHS voor de laatste trainigs/lesdag voor de 1ste jaars. Iedereen was weer paraat, de afspraken lopen goed. Joep heeft die ochtend een afspraak met de directeur van het GRRH om het MoU te bespreken.
We hebben de BLS examens gedaan en gelukkig allemaal geslaagd. daarna hebben we de certificaten uitgereikt. voor de studenten een mooi moment en voor ons ook. Daarna was er een rollenspel van het pre-operative assessment. Dit blijft een goede manier om de studenten een spiegel voor te houden. Deze assessments worden zeer uitgebreid en degelijk gedaan maar soms wordt de essentie niet besproken of benoemd. ’s Middags hebben we de diverse ventilatietechnieken besproken. De middag afgesloten met een uitgebreide “hands on” training van intubatietechnieken.
Het afscheid van de eerste jaars studenten was warm en mooi en we hebben uitgesproken dat we elkaar met de grote waarschijnlijkheid volgend jaar weer zullen zien.
De dag afgesloten met een gesprek, georganiseerd door Joep, met Baifa in de locale coffeeshop over de toekomst en de lopende zaken.
28 Maart: De laatste trainings/lesdag van de 2de jaars. Mozes en Aron waren ook weer paraat. De hele dag stond in het teken van de PTC met scenariotrainingen en de moeilijke luchtweg. Ook hier geldt weer, veel parate kennis maar gebrek aan skills en met name hoe te interpreteren en toe te passen.
De PTC Quiz van Frank was weer een schot in de roos en maakt niet alleen een “lossere” sfeer maar ook meer interactie en discussie waaraan met veel enthousiasme werd deelgenomen.
Het afscheid van de groep was ook weer hartverwarmend.
Ook van de 2de jaars hebben we, evenals van de 1ste jaars, de Email adressen zodat er contact kan blijven bestaan. Ook hierbij is de gedachte om een soort netwerk van hulp en delen van kennis op te bouwen, niet alleen van de studenten onderling (belang besproken) maar ook vanuit Nederland. het succes van de zoomsessie van afgelopen vrijdag heeft een goede basis gelegd voor een vervolg op korte termijn.
Aan het eind van de dag hilarisch afscheid genomen door de “taxiambulance” volgepropt met 15 volwassenen uit te zwaaien.
29 Maart: Nadat we onze koffers hebben gepakt en afscheid hebben genomen van het personeel van PGH worden we door Samuel in de ochtend naar Gulu airport gebracht waar we met de MAF in anderhalf uur naar Kajjansi zijn terug gevlogen. Zeer comfortabel. In Kajjansi stond Geoffrey alweer op ons te wachten voor detransfer naar Entebbe waar we in de middag aankwamen en alle belevenissen op een terrasje aan Lake Victoria nog rustig konden doornemen.
Geoffrey verzorgde ook de rit naar de luchthaven waarna we na een redelijk soepele douane passage om middernacht naar Nederland vertrokken waar we op donderdagochtend om 07.45 Nederlandse tijd op Schiphol aan zijn gekomen.
